Vragen en antwoorden over Onderwijsinspectie

Nee, vaak had het kind prima naar school gekund als de school beter passend onderwijs had geboden. Er is echter niemand die de school daarop aanspreekt. De inspectie zegt dit vaker te gaan doen maar is afhankelijk van meldingen en heeft beperkte capaciteit. Zie ook de vragen "Waarom gaan jullie niet naar de Onderwijsinspectie als je merkt dat een school de regels niet volgt?" en "Het gaat toch vooral om kinderen met leer- en gedragsproblemen?"

Scholen registreren onder ziekte, variawet, gedoogsituaties etc waardoor thuiszitters niet geregistreerd staan als thuiszitter. Bovendien zijn er ook steeds meer leerbare kinderen die toch een vrijstelling van de leerplicht hebben. Scholen, samenwerkingsverbanden en leerplichtambtenaren hebben hier belang bij want anders komt er een vergrootglas op al deze partijen in een regio. Onder de enorm gegroeide aantallen vrijstellingen leerplicht artikel 5 onder a zitten veel hoogbegaafde kinderen en kinderen met autisme die geen passend onderwijs kunnen krijgen, en om te voorkomen dat de ouders dan vervolgd worden terwijl het de schuld is van het gebrek aan dekkend aanbod, wordt ouders vaak aangeraden om een vrijstelling te accepteren. Ouders krijgen niet altijd te horen hoe hun kind geregistreerd is, of er sprake is van een formele status of niet. Daarmee zijn ouders ook niet beschermd en kunnen hier ook geen vragen over stellen!!! Ook hebben ouders belang bij “onder de radar vertoeven”, we worden toch hartstikke bang dat er niet passende oplossingen onder dwang worden ingezet! We willen toch het liefst ons verstoppen en onderduiken. Het is dood en doodeng om naar buiten te treden, de kans dat je dan regie verliest is groot!

De onderwijsinspectie doet geen individuele casussen van ouders. Ouders kunnen nergens naartoe. Daarom hebben we Boze Ouders opgericht. Om daar aandacht voor te vragen. "Als ze al een individuele casus oppikken (zoals in onze casus) dan krijg je vanuit de wet AVG dus niet te horen wat ze gedaan hebben of geconstateerd hebben bij school(bestuur) in kwestie." "Op de eerste school van mijn kind hebben 64 ouders een brief gestuurd. Nooit een reactie gehad." "Heb ik gedaan. Nooit meer iets van gehoord." En als een school beseft wie de negatieve melding heeft gedaan, doet dat vaak geen goed voor de situatie van dat kind en de ouders. Je bent als ouders afhankelijk van de goodwill van de onderwijsprofessionals (omdat je niets af kunt dwingen) en dat maakt vele ouders angstig om iets te escaleren of te melden.